Yunus Şiiri - Şerife Gündogdu

Mevla’m bir kuluna ihsan eyledi,
Bu kulunun adı pir Yunus imiş.
Aşk şerbeti sundu, mecnun eyledi,
Hak hak diye gezen, nur Yunus imiş.

Bir lokma. bir hırka yollara düştü.
Yaptığı hataya Yunus da şaştı,
Taptuk un kapısında ham, dı pişti,
Allah diye yanan kor Yunus imiş.

Kimi mecnun dedi kimisi deli,
Deli olmayınca olunmaz veli,
Dediler Allah’ın bir miskin kulu,
Meğer Yaradan’a yar Yunus imiş.