Deniz...
Sonsuzdu..
Ucu bucağı yoktu..
Denizin içindeki balık da..
Koskocamandı...
Denizin üstünde de
Dibinde de yol onundu..
Balığın içindeki karanlık
Kara..kara...kapkaraydı...
Ki o balık..
Yunus'u yuttuğunun farkındaydı...
Yunus ise..
Karanlığın koyu pençesinde..
Ne denizi...ne ışığı...göremiyor....
Rab'bim....Rab'bim....diye inliyor
Afediciden affını diliyordu...
Derken...
Gökten Rab'bin emri..
Denize indiğinde..
Deniz derin derin çalkalandı...
Balık...neler oluyor diye şaşırdı..
Balık..emri aldı..anladı...
Geldi bir adaya yanaştı...
İçindekini karaya bıraktı...
Sonsuz denizler..
Koskocaman balık....
Koyukara karanlıklar...
Rab'bimin emri ile aydılandı....
Kayıt Tarihi : 14.8.2010 09:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/14/yunus-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!