Aceleyle okuldan gelmiş, çantasını yatağının üzerine fırlatıp okul önlüğünü çıkarmaya koyulmuştu. Annesinin bağırmalarını duyuyordu yan odadan. “Yine gideceksiniz değil mi? Bu işin tadını kaçırdınız artık..! Oralarda sürteceğinize, oturun da bir iki mürekkep yalayın.” Böyle derdi annesi ders çalışmalarını istediği zaman. Çok kalmayacağız demesine kalmadan annesi çatık kaşlarıyla kapıda belirmişti.
Annesini gülerken görmemişti hiç. Hep sinirli, bağıran çağıran bir kadındı. Kaşlarının ortasındaki çizginin derinliğinden de anlaşılabilirdi hayatla ne kadar kavgalı olduğu. Nasıl olsun ki diye düşündü Esma. Dört tane yaramaz çocuk başında. Sorumsuz, bir o kadar da bencil bir koca. Üstelik de karısını dövmeyi erkekliğin simgesi zannedip sapına kadar erkek olmaya kararlı bir koca. “Sebep olanların gözü çıksın” derdi annesi. “Daha on yedi yaşındaydım.Babanın akrabaları girdi kanıma. Bir de babanın o sevgi dolu mektupları. Yoksa ne işim vardı üç çocuklu dul bir adamla.Mutluluktan gözüm kimseyi görmüyordu, ta ki evlendiğimizin haftasında yediğim hoş geldin dayağına dek” derdi.
Nasıl katlanılırdı ki, nasıl dayanılırdı. Taş olsa bile çatlardı. “Anne, babamı seviyor musun diye sormuştu Esma bir gün. “Ondan başka benim kimim var ki” demişti. Dayaklardan usanıp da babasının evine kaçtığında, dedem birkaç gün beklemiş; bakmış ki babamın gidip de annemi alacağı yok. “Kocandır, sevse de, dövse de yerin onun yanı” diyerek yol vermişti anneme. O günden sonra anlamıştı annem, babamı sevmeye mecbur olduğunu.
Annesinin yalvaran ses tonuyla kendine geldi Esma. “ Bakın hava da yağmurlu, bir gün o kayalıklardan düşüp parçalanacaksınız. Bir tutam ot için kayalıklarda gezinen buzağılar gibi olacak sonunuz, Leşinizi bulacaklar kumsalda.” Esma çoktan hazırlanmış ve annesinin yanından hızla geçerken; “Merak etme Anne, bir şeycik olmaz. Kayalıklardan aşağıya doğru ince bir patika var. Dikkatli iniyoruz.” Diyerek kapıyı çarpıp çıktı. Annesinin bağrışmaya dönen sesinden biran önce kurtulmak istercesine, evlerinin biraz aşağısındaki uçurumun tepesine doğru koşmaya başladı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta