Yular takmış başa, dizgini yerde.
Kelam yok dilinde, ne varsa belde.
Kör kütük kafalar yatıyor evde.
Dergaha girerken yunmuş sanırsın.
Ne söylesen tafar etmez boşuna.
Helal lokma versen, gitmez hoşuna.
Talih kuşu konmuş sanır başına.
Dağılmış sarığı, ürkmüş sanırsın.
Zevceyi bırakmış gaflete dalar.
Elinde goncalar açmadan solar.
Üfleyip kavalı nağmeler çalar.
Sürünün önünde çoban sanırsın.
Takkeyi başına takması yeter.
Sırtında cübbesi ocağı tüter.
Eğilir önünde kendinden geçer.
Erenler yurdunda derviş sanırsın.
Zamane bülbülü sedası bir hoş.
Sevabı dökülmüş, heybesi bomboş.
Günaha gömülüp giderken sarhoş.
İçmeden kafayı bulmuş sanırsın.
Memik KÖMEKÇİ
25.05.2017 (Kilis)
Kayıt Tarihi : 16.1.2018 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!