İnsanoğlunun bir gıda olarak ilgisi
En çok tavuk yumurtası iledir
Besler, büyütür, bakar
Yumurtalarını yer
Yumurtalarını satar
Her işte olduğu gibi
Bunun da bir çıkmazı vardır
Gelir elin tavuğu
Senin pinniklerine yumurtlar
Veya sizinkiler onlara
Bu bir nifak sebebi olur
Eninde sonunda
Bu bile neyse ama
Bir de hiç akıla gelmeyen yerlere
Kim bilir ne sebeplerle
Yumurtlayan tavuklar vardır
Hiç ilgisiz bahçelerde
Hiç ilgisiz bir köşeye
Biriktirir yumurtaları celfinler
Veya tavuk
Esas baş belası budur
Çünki öyle bir iki değildir bu
Doldurur bütün boş yerlerini
Yattığı yerin
Beğendiğin bir kız veya kadını
Hemen sarılıp öpmek gibi
Çok tehlikeli bir albenisi vardır
Al ben seninim der gibi durur
Parlak yumurta öbeği karşında
Ya himin, yuvanın içine girer, alırsın
Veya kim bilir kimindir diye
Öylece kalırsın alazda
Büyük yaratılışlı, peygamberâne insanlar
Geçip giderler görünce
Sahibi gelip alsın diye
Lakin kalbini şeytana satanlar
Öyle yapamazlar
Daha yeni anladım tam olarak bunu
Apartmanın bir köşesine
Sepzelerin içine atmış adam
Rafadan yumurtanın artıklarını
Toprağa kireç de lazım diye
Bizim bir başörtülü
Dindar tandanslı anne
Ha bire çocuğunu sevk ediyor
Kabak yapraklarının kapattığı o yere
Ha işte orda, az daha ilerle diye
Hırsızlık öğretiyor çocuğuna
İçi boş yumurta kabuklarını
Dolu zannede zannede
Demek bütün hayatında
Bir defa bile
Tavuk beslemediğin halde
Git oğlum, orada yumurtalar var
Onları alıp gel diyeceksin
Bu ne Muhammed'e hoş geir
Ne Ebu Bekr'e
Ne Ömer'e ne Osman'a
Ne de Ali'ye
Bu şimir'in çocuklarının
İşi olabilir ancak
Sakın onları yabana atma
Nüfusları yüzde ondur diye
Temmuz 2014
Kayıt Tarihi : 6.8.2015 19:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!