Yumuk gözlüm Şiiri - Seyit Ahmet Düzen

Endişeli, tedirgin durma n’olur.
Bir daha terketmek yok
Severek ayrılmak yok
Kar yağıdığında mevsime
Üşüdüğünde yanında olacağım
Geçmişi unut
Yumuk gözlerinle gül yine...
Senin için dönüyorum bu kez...
Yağmurlardan uzak şehre
Kar yağıyorum.

Bir bavul dolusu hasretinle
Düştüm yollara
Arıtlımış saf sevgi getiriyorum.
Uzunca zaman burdayım.
Ağlama kar beyaz yüreğin
Esmer güzeli....
Yumuk gözlerinde ceylan besleyen
Sevgilim üzülme...