iki ters bir düz,
ilmek ilmek örülür,
yıllar geçtikçe de
sökülür yaşam kazağı.
nasıl oldu dersin,
anlayamazsın.
yumak birden yuvarlanır,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
ufuk bir tilkidir; kaçak ve kurnaz
yollar bir yumaktır; uzun ve dolaşık
Geçenlerde bir yazı anımsatmıştı bu dizelerini necip fazılın, bu defa sevgili Yumak şiiri..
Az ve öz estetik bir ifade ile yine bir nevzat özkan şiiri
Yaşam kazağını kaç zaman giyeceğimizin belirsizliği naif bir şiirle anlatılmış. Gerçekten okunulası bir şiir.. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta