Yum Gözlerini Şiiri - İsmet Anik

Sana geliyorum yaşamadığım ömrümden,
Bir beni düşün, beni tanı yum gözlerini.
Zifir gibi binbir gecenin ilk gündüzünden,
Benden önce Güneş görmesin yum gözlerini.

Anlatırım kışların ısıtan ayazını
Rüzgarın güzel ahengini, suyun tadını
Sana seni anlatırım, sevdiğim kadını
Anlatırım sana baharı, yum gözlerini.

Yum gözlerini bırak başını kollarıma
Götüreyim de gör, seni sensiz yıllarıma.
Ağlamak nasılmış, boğulupta yaşlarıma
Sadece dinle beni, dinle, yum gözlerini.

Sen yokken bir şeyler eksikti aha şuramda
Anlatmak zor, sade ürpertisi var aklımda.
Tut elimi sevdiğim, az kaldı yakınımda.
Mimozalara gelince aç, yum gözlerini.

Yokluğunda soldu hiç açmadı mimozalar
Bak rengarenk; geldiğini mi haber aldılar
Anladım anladım bunlar seni kıskandılar,
Onları'da kıskanmasınlar, yum gözlerini.