16/04/2002 Ordu/Ünye
Çağladım bir sürü volkan gibi
Lavlar sadece yollarımı eritti
Korlarım örüldü sanki sırtıma
Yüküm yaka yaka sindi sırrıma
Zamanın fecri geçti idrakimden
Bu puslu tefekkür bilirim kimden
Nutkum olay örgüsünden tutuldu
Hayalim aşkımdan mahrum oldu
Onlar dedi ki: hayaldi zaten nedir
Göz yaşları niye var ki, bugünedir
Bilirim ardından sevinçler doğar
Bu yaşların iziyle aşk biraz boğar
Ne zamanlar boşa gider biz bize
Ne samanlık seyran olur bizsiz
Ne ister gönlün baksana şu ize
Kanlar damlıyor, kalbimiz halsiz
Kayıt Tarihi : 25.5.2023 02:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!