İmkanın varken yükseleceksin
Yükselebildiğin kadar.
Seviyeyi düşürmeyeceksin!
Seviyenin düşmesi demek,
Yaşam basamaklarından
Aşağılara inmektir,
Bunu bileceksin! ...
Yükselebildiğin kadar yükseleceksin.
Kimsenin ayağına basmadan,
Omuzlarda tırmanmadan,
Akıl gücünle yükseleceksin;
Yükselebildiğin kadar.
Yükselmek için;
Hiç kimseden izin alman gerekmez!
Yaratılışımızla verildi bu imkan bize
Elbette önünü kesecekler de olacaktır;
Sen üstün kılacaksın aklını,
Aklı çarpık ve bencil çalışanlara.
Günün biride,
Nasıl olsa doğal olarak duracak yükselişin!
İşte o zaman geriye sayım başlayacak
Hiç fark etmezsin bile;
Gerisin – geriye
Uçtuğun yere usulca konacaksın;
Eğer şansın varsa, ilk uçuşun yasalsa.
Keşke bilebilseydik nereden geldiğimizi
Biraz sezinler, bilirdik nereye gideceğimizi.
Bilenler olur mu dersin?
Hiç sanmam, geliş yolunu bilmeyenler,
Yanlış yollara yönelenler
Gidiş yolunu nereden bulacaklar.
Bütün mesele imkan varken
Onu kullanmasını,
Ondan yararlanmasını bileceksin!
Hakça, kimseye zarar vermeden,
Başkalarını araç olarak kullanmadan,
Şeytanca düşünüp, zamane şeytanlarından
Kural dışı yardımlar almadan yükseleceksin!
Ve de seviyeyi düşürmeyeceksin.
Kayıt Tarihi : 29.9.2011 00:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eyvallah...
saygılar...
Kaleminize sağlık sayın Kemal Polat.... Kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (5)