Yükseldi Yerden Göklere

Bir gece ansızın yerler,
Şâha kalktı gördü gökler.
Gül gibi mâsum bebekler,
Âh etti yerden göklere.

Kuru yanında yaş yandı,
Dûçâr olduk depremlere.
Otuzbeşbin mâsum rûhu,
Yükseldi yerden göklere.

Kader yazdı elbet hüdâ,
Koyun kuzu kaldı cüdâ.
Toz duman içinde nidâ,
Yükseldi yerden göklere .

Yerle bir oldu gökdelen,
Çekilirmiş başa gelen.
Şehîd olup bütün ölen,
Yükseldi yerden göklere.

Bu acı unutulmaz gayrı,
Verdi bize büyük kaygı.
Anasından yavru ayrı,
Yükseldi yerden göklere .

Ölenlere olsun rahmet,
Yaşayanlar çeker zahmet.
Diyorum ki bu kıyamet,
Erişti yerden göklere.

Sezai düştü boşluğa,
Yarın ola der hayrola.
Öz gönülden gelen duâ,
Ulaşır yerden göklere.