Ah
Gülüşüne kurban olduğum yar
Gülünce yüzünde rengarenk açan çiçekler
Çiçek tarlasında uzamış misk kokan saçların
Ve o saçlarını sevgiyle taramak isteyen ben
Ah
Ah be gönül boşuna debelenip durma sadece sevmek hiç bir şeye yetmez sevilmek de lazım...! ! !
Ah be hayat daha ne istersin benden
Çocukluğumu gençliğimi aldın benden yetmedimi
Yordun, yıprattın, üzdün, kırdın
Sevdiklerimin bazılarını aldın yetinmedin mi
Sana verebileceğim bir bedenim kaldı
Ah be kadın
Gecenin kaçı daha iyi anlatır aşkı
Günlerden hangi gün
Aylardan hangi ay
Mevsimlerden hangi mevsim
Peki ya...
Bazen alfabeler yetmez her şeyi anlatmaya işte o zaman resmini koyarım masaya...!!!
Yüksel ŞEKER
Ali gel...
Hepinizin aklına ilk okul döneminizdeki okuma fişleri geldi değil mi?
Ali gel bir emir kipi olduğu gibi aynı zaman da bir sesleniş bir çağrıdır da. Ali diye bir tanıdığınıza seslenirseniz. Ali sizin çağırma komutunuzu duyar ve size doğru gelir. Tıpkı hayat gibi...
Ne alaka diyenlerinizi görür gibi oluyorum. O zaman biraz daha açayım konuyu..
Hayatın en ilginç yanı neyi çağırırsak onu önümüze getirmesidir. Örnekleyelim Diyelim ki çok severek ve isteyerek kırmızı renkli bir araba ya da bayansanız güzel bir elbise aldınız. Onu beyninizde çağırmış oluyorsunuz ve sonra dışarda ne kadar çok kırmızı renkli araba ya da elbise olduğunu fark ediyorsunuz. Beyninizdeki çağrınızı değiştirdiğiniz zaman o kırmızılar hayatın akışına karışıyor ve eskisi kadar göremez oluyorsunuz. Boyle ya da benzer bir durumu pek çoğumuz yaşamıştır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!