Yüksel Kasım Şiirleri - Şair Yüksel Kasım

Aşk ikidir sevgi bir;
Aşk yalan,sevgi gerçektir.
Aşk sudur,sevgi susuzluk.
Bu yüzden sevgi hasrettir,
Özlemektir,beklemektir.
Asıl maharet:

Beni vurduğunda on yedi yaşındaydım.
Tam on yedi yaşında…
Ne bir eksik,ne bir fazla.

Sinesinden vurulmuş
Bir serçe gibi çırpındım;

Duvar oldum
Anlatıp durdun sen
Durdu ama kum saati
Hayret? yağdırmadım yağmuru bu kez
Kanatmadı ellerimi dikenler
Kanadım

Ben bir küçük domatesim
Hep ama hep seni sevdim.
Biriciğim,yazım benim,
Güneşim,dalım benim,
Suyum,böceğim,ilacım,yaprağım,
Toprağım,köküm benim.

Anne bayramın kutlu olsun
Şu asi Cudi’nin tüm kır çiçekleri
Sana hediyem olsun
Anne elbet biter bir gün bu hasret
Biter elbet
Boynumu oluklu bıçakla kesmişlercesine

Hüzün hep vardı
Şehirden kaçıp giderken.
Yanarken şehir seninle birlikte
Olasılık kalmamıştı dönmeye dair,
Olsaydı yakmazdım onu da seni de…

Senden öncesini sildim
Senden sonrası zaten yok
Tek harfli alfabemsin benim
Bütün cümlelerimi seninle kurdum
Bütün yazılarımı seninle yazdım

Biz küçüktük
Hayatın hoyratlığı ile
Karşılaşmamıştık daha
Ama yüreklerimiz büyüktü,
Büyüktü hayallerimiz.
Sonra büyüdük…

Fatih,kalyonları
Nasıl çektiyse karadan
Ben de öyle çekerim sevdanı
Mahkumlar nasıl çekerse
Ayları ve yılları
Ben de öyle çekerim sevdanı

İlk defa söylenen bir türkü kadar
Kulağa hoş geliyor sesin
Denizde yüzerken
Kanatvari açılan kolların
Su perisi misali
Bir aşk sarhoşluğuna götürüyor beni