Yüksel in hali Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Sevmeyi unutmuş, gönüller gibi
Bir tuhaf haller var, günlerdir bende
Sessizlik içinde, durduğum yerde
Şu yorgun gönlüm, üzmekte beni

&&

Zaman yorgunu, oldu’ mu insan
Uykuya dalarmış, olduğu yerde
Ne oldu bilmem’ ki aynı iş bende
Son demi içmekle, geçiyor zaman

&&

Takılıp durdukça, dostlarım bana
Dalarım ben birden, geçmişe hemen
Ne varsa aklımda, kaldığım yerden
Gözlerim dalardır, geçmişten yana

&&

Yüreğim kanarken, çekerim sancı
Hiç kimse demezdir, ne oldu sana
Yaşlanmış biriyken, derler ki bana
Gelirken ekmek al, unutma hancı.

&&

Gülerim bazen’ de düştüğüm hale
Boş ver sen derim, ben daha sonra
Bir dosta rastlasam, gittiğim yolda
Eğmeden yapamam, başımı yere.

&&

Şu Yüksel dediğin yaşlanmış gayrı
Bakıp yüzüne, genç sanman onu
Ömrünün sonunda, sapıtmış yolu
Kendine dostuna, kalmamış hayrı.

&&

31 Ağustos 18
Ahmet Yüksel Şanlı er