seni tanıdıkça inan içim titriyor.
ifadesizmiş gibi bakan bakışlarımın
acısını
parmaklarıma ve kalemime yansıyan
buruk yüregim telafi ediyor..
içim titriyor
çünkü
bir güzelliğin
bir süksenin
bir efsanenin
yalnız soluğuna eşlik ediyorum..
parmaklarım;
keşke diyorum,
yazarken
bir bağlama olup çalsaydı da
birlikte uçsaydık nağmelerde..
hani benim sevgilimin
bağlamaya vurup vurup
sensin benim hayatta tek kadınım
tek aşkım dediği gibi..
parmaklarım;
keşke diyorum,
yazarken
bir ud olup çalsaydı da
birlikte uçsaydık nağmelerde..
hani senin bilmiyorum kimin,
götürseydi seni her nihaventte
her hicazda..
bir taksim oluverseydi sana;
eteklerine yığılmış
gecikmiş baharların
taze çiçekleri ile.
ve
sahnelerde
ellerini sevgilere açmış gönüldaşlara
yapılan
o yangın gülümseyişlerine...!
(Johannesburg, 24 Ağustos 2006)
Semin YaparKayıt Tarihi : 8.2.2009 00:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!