Bilmiyorum, biliyor mu sevdiğimi,
Bilmiyorum sevdi mi o da beni.
Ben razıydım karşılıksız sevmeye,
Oysa gidiyor sevgili bilmem nereye.
Bilmem, o gidince ne yapacağım,
Bilmem, onu nasıl unutacağım.
Bilmedigim akşamlardan birinde,
Sahilde bir bankta oturuyorum.
Bir ara sen iliştin gözüme,
Bulutlarin denizi öptügü yerde.
Ayaklarım tutmaz oldu,
Canlar, canım gitmek ister.
Ecel geldi, vade doldu,
Dilim veda etmek ister.
Nice kumaş kefen olsun,
Çağrım sana, senin için,
Gelirsen böyle beklerim.
Senden gelip, benim değil,
Sen’im olmanı isterim.
Yalnız kendi benliğinle,
Misten kokular var burnumda,
Çam ağaçları ardından gelen.
Bir karışmasa buna egzos kokusu,
Genzimi sızlatan.
Bir yol var önümde, yürüyorum.
Bir rüzgar var, saçlarımda,
Dağların arkasından.
Bir ses var, rüzgar içinde,
Yılların ötesinden.
On yıl mı oldu rüzgar,
Şiirimin notlarını masada unuttum, üstelik yarım kalmıştı,
Edinburg'daydı, bin yıl kadar oluyor.
Irmak kenarında bir kulübe ve masa,
Geri dönsem, muhtemelen masa ve not ordadır.
Ama kaygılıyım, tedirgin...
Mayısın çiçekli hoppalığından utanıp sakladığın,
O mutlu hüznünün evidir Eylül. Ona açıl!
Seveceksen sevdiğinden emin olduğun,
Makyajını silmiş kadının göğsüdür Eylül. Ona yaslan!
Neyi nasıl anlatsaydım.
Evet, bu ilk defa oldu,
Hayatımda ilk defa bir kadını,
Huyundan başlayarak sevdim, sendin.
Bitmesin istediğim sohbetini,
O bıcır bıcır konuşmalarını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!