Ardımın, belki de geleceğimin çok ötesinde
derin bir durgunluk içindeyim.
Gözlerimi kapattığımda;
Tabiat gözlüm, gel yanıma.
Sımsıkı saracağım seni.
Karanlığın kasvetinden kalbimin aydınlığıyla,
şeytanın vesveselerinden güzel masallarımla
Burada yıldızlar kadar özgür iken
orada ulu çınar kadar esir hissediyorum.
halbuki özgürce kanat çırpmak istediğim yer,
bulunduğum burası değil.
Olmam gereken orası.
Çokça sesin günahını işledim,
Senin sesini duymak için.
Uzak diyarlardaki ruhumu terk ettim,
Yalnızca sana ait olmak için.
Düşünceler seni mahkum ettiğinde
Dostların yaşadığı güzel hayaller sana
Şah damarından yakın
Ufuk çizgisinden uzak kalır
Mahkum eder düşünceler,
Var olmuş ve olacak tüm kelimeler,
zihnime dolmuş.
Lakin bir tanesi bile,
yaratılmış imkansızımı anlatamıyor.
Bir lanet mi, zulüm mü, çaresizlik mi?
Tüm sene beklediğimin aksine,
serin bir yaz akşamını yaşıyorum.
Acaba gerçekten serin mi bu akşam,
yoksa sensizliğin mi içimi ürperten?
Bir türlü geçmeyen ürpertiden kurtulmak için;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!