Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Doğum anında öyle anlatılacak pek birşey yok. Bir bayram sabahının çok erken saatlerinde dünyaya gelirken, eminim bir kaç kişi dışında kimse bu gelişi beklemiyordu. Sokakta yalınayak koşarak oynayabilirdi akranlarıyla ama uzun bir dönem kendi kabuğunda yaşadı... yaşadı... yaşadı. Okul yıllarında anlatılacak birşey yok..Ya da aralarda.. Askerlikte de öyle..Belki içte tıkışmış duyguların yeter artık demesi gibi bir şey bu..Yazan da ben değilim zaten... Henüz ölmedi. Ölüm sonrasında merak ettiği bi ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!