Günün bitiminde
Acılar yüreğimde
saklambaç,
Omuzlarımda ağırlıklar
Etek açmış savrulsak;
Yumruğum göğsümde
Zamanı gelmişti gitmelerimin
Sana, ona, buna;
Değil bu gitmeler
Bana daha zor ey gönül
Akrostiş “ AHISKA”
A “Ahıska” Türk’lerindenim özüm de sözüm de
H er an dilimde vuslat ekerim lal olur dilim de
Açtım Grubumu dedim şimdi
Atatürk zamanı
Gelin yurdumun güzel insanları
Diyelim Şimdi
Atatürk zamanı
Gözü var Vatanımda
Ben yeniden geliyorum
Yıkık dünyalarımdan
Oysa ne hayallerimiz
Vardı.
18 yaş güzelliklerinde;
Toplamış ve dağıtmak üzere
Yamacına vurdum Anadolum
Kıraçtı topraklarım.
Taş,kaya fırlamış yağmış
Anadolum.
Gökyüzü kahve,siyah
Yamacına vurdum Anadolum,
Çocuk Dünyamıza yolculuk etmeyi unutmadan
ÇOCUKSU DÜNYAMIZA YOLCULUK ETMEYİ UNUTMADAN
Geceleri koynuma sardım
Seni hiç bırakmadım
Dudaklarımdan dökülen
Aşk sihirdi.
Çözüldüm ellerimden giden
Gençliğimdi.
Usumda kaldı nağmeler
Anımsadıklarım hep hüzünlerde
Usumda ki sonbahar rüzgârları
Ne de güzel eserdi
Poyraz rüzgârları
Ilık, ılık okşar yüreğimi
Özüm, sözüm birdir benim.
Bilirim Atalarımı
Kar üstünde yalın ayak!
Başı açık koşarak gelmiş,
Ana toprağım demiş,
Yüzünü sürmüş,
sevi rüzgarlarıyla komşu olmak güzel olmalı. tebrikler yüksel hanm.
sevi rüzgarlarıyla komşu olmak güzel olmalı. tebrikler yüksel hanm.
sevi rüzgarlarıyla komşu olmak güzel olmalı. tebrikler yüksel hanm.