Yüksekten Uçmak Şiiri - Ünal Çağabey

nerden bileceksin
nereden ki bir yaşamın
kapılarından sarmaş dolaş
çıktığın bir fidanın..

hani açıldığı vakit kapı
bir kış günü,bir soğuk hava da
hani sobanın yanışı
işte o anda bir annenin ağlayışı
bir babanın çöküşü
açılır ya kapı aniden
açılır ki derinden,
ruhun en ince yerinden
yani tül perdesinden
bir kış günü
kızına mektup yazan babanın
ruhuna üflenir özü.

üflemek yani candan
bilirmisin ki kaç metreden olduğunu
yani kaç metre de üfürüldüğünü
ve yani ruhunun kesiliş anını,
kaç metrenin uygun görüldüğünü...

yolculuklar hep böyle başlar
metrelerle yerler silinir
tozu alınır bütün hava zerreciklerinin
ve ruh arınır
arınır ki bir kış günü
kar yağar her yere
yağar kar bir annenin yüreğine
buğulanır,demlenir bir çay kıvamında...

ruhunun bilirmisin kaç metre kesildiğini
bir iğne kalınlığında
bir ipin geçeceği noktada
işte o anda
o anda ki zamanın en kuytusunda
kaç metre olduğunu
bilirmisin
kaç metreden uçtuğunu...