Yüksekova Şiiri - Ümit Dede

Gidiyorum buralardan.
Adımlarımı izler izler düşünürüm.
Ürpertimin tarifi yok.
Ölümden değil sevgili.
Belki de artık hiç düşünemeyeceğim,
son kez suladığım umut kokan çiçeklerimi.
Savaşın ortasında bir şiir yazsam
çözmek mümkün müdür acep, birbirine dolanan şu acımasız günleri?

Martın ortasında, bir dağın yamacındayım.
Deniz seviyesindeki insanlardan çok uzakta, gökyüzüne o kadar yakın.
Doruklarda var gücüyle direnen bembeyaz karları eritir, erkenden doğan güneş,
sanki acelesi varmış gibi.

Nisanın başında aynı dağın yamacındayım.
Deniz seviyesindeki insanlardan çok uzakta,
gökyüzüne o kadar yakın.
Bir helikopterin pervanesidir romanımın sayfalarını benden önce çeviren.
Ve uzansam tutacağım gecenin karanlığındaki o ışıltılı yıldızları.
Haykırsam çatlatacak.

(Homeros'un Etekleri)