Kimse bilmez seni, kalabalık sessizliğini
Uçurum dolu heybetli dağların ürkütse de
İnsanlığın en odağında ulaşılmazsın
Seni en iyi ben bilirim be ovam
Karanlıklarına her sarıldığım gecede
Saydığım yıldızlar azalır daracık asumanda
Suların soğuk, dağların uçsuz gölgelerin engin olsa da
Sanma ki unutulursun be ovam
Aramıza her mesafe girişlerinde
Sen yüreğimi yoran sızıydın
Belki kışın uzun, sıcağın nadidedir
Lakin baharın mucizedir be ovam
Olur ya bir gün göçersem
Senden uzakta olmasın bedenim
Şahin Tepesi’nden göreyim seni
Göreyim ki hep yaşat beni be ovam
Kayıt Tarihi : 8.5.2013 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/08/yuksekova-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!