Yüksekler Şiiri - Mustafa Ünver 2

Yüksekler

Kayaları döven homurtulu dalgalar,
Ben bir damlayım denizde.
Değerim nedir ki koca çölde?
Bilirim ki varsa ve varsam hep sayende,
Aradığım en çılgın yumrukları,
Söyleyin, nerede ve nasıl bulurum?
Bilirim ki edinmek zorundayım.
İçim kabarmış, beni ancak onlar keser,
Kanatlarım hem biraz nefes alır.
Punduna gelmiş balıklar,
Oyuklarına tutturamadığım lotuslar,
Cızırım'da fışkıran filke,
Yok burada olmaz o işler,
Türbe yeşili olukta,
Perçinlenmiş kara sülükler,
Avanta kapmaya alışmış meydancılar,
Horluyorlar ve inliyorlar,
Kendilerinden geçmiş yaşlı nefesler.
Altın saçlı çocuklar,
Beyaz kurdelalar takmışlar,
Papatya tarlaları doldurmuşlar koca avluya.
Güneş de gülümsüyor yataydan,
Göz kırpıyor ışıl ışıl aynalar,
İçim kabarmış, gözüm koca dağlarda,
Çorbacıya akın eden akşamcılar,
Talibim kösnül rayihalara,
Tırmansam yükselir miyim yalçınlara?