Yüksek Ruhluluğun Aynasında Taranan ...

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

En anlaşılmaz, bilinmez, imkansız yönünden sapmadım. Çünkü sebepsizlerim evsiz değildi,gönülevindeydi.
-Fazlasıyla sana akmış mecralarımın meçhulüyüm. Hülyalarıma kadar indi bütün dünya.Eksik yok. Biz iyiyiz, kaderin aynasında süslenen güzel.
- Onarımı zor olan bir o’nurun söz okyanusuyum. Özümden sana akan bir ırmak gibi hani derinliği, şiddetli akışı olmayan olağandan uzak, olacağa yakın bir ak’ışın sesiyim Ruhsu.

-Kaybedilmeye değer, değerlerin değmiş yüreğime.Seni kaybetmek ruhuma , dizelerime, cümlelerime çıkartılan taze ilham ekmeği demek. Kızartılmış yüzünle yazmanın sıcağını yaşıyorum.
-Küçük bir pınar,sadece sessizce, akar ve giderken damlalarınla coştu. Şimdi su ile damlayı, suçsuz ile güçsüzlüğümü ayıklamaya çalışıyorum.
-Neden hala pınarımın ortasında gönlünü salmış, damlalarını boyna yollarsın ki?

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta