Yokluğunun yangınında mahsur kalınca
Üç şişe ümit devirdim kafam uzadı
Kadehim hüsranıma deva olunca
Sustu hüzünlerim cefam uzadı
Ellerine değmesin o soysuz eller
Küstahlaşmış niyetlerden kendini koru
Parlak pisliklerin aklındaki emeller
Riya kırbacı gibi savrulur bize doğru
Otuz ay geçti gidişinden bu güne
Matematiğim günleri saymaya yetti
İşkencemin suçlusu, ben biçare küsküne
Limitsiz sarhoşluğu hediye etti.
Kayıt Tarihi : 23.10.2015 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)