Yüksek Kalite Çözünürlüklü Farkındalık

Özü koruyan varoluş yolculuğu değilse yaşam eksiktir. Ne eksiği olabilir yaşamın? Ya yaşamda eksiği üreten nedir?

Olması gerekeni erken fark etme anlayışı yaklaşımına yüksek çözünürlüklü farkındalık diyoruz.

Sürekli aynı sonuçların alındığı ve aynı yöntemlerin değiştirilmesi konusunda yaşanan körlüğün bir bakıma tedavisi.

Yaşama bakış açısı çözünürlüğü ile ilgili olma durumu.

Anlatılması ve anlaşılması insan bilincini bazen çok fazla zorlayan nasıl olur? Olur mu öyle şey dedirten süreçlerin tümü.

Zor acıların bol üretildiği yaşamın bir o kadar da bu zombileri beslediği bir sürecin içinden fayda çıkarmaktır.

Zombileri ilkenin yerine temsil gören bir anlayışın hakim olduğu bir toplumda zombileri seçenleri sezen ve bir etik ahlak anlayışı peşine düşen ilkeyi illa ki çıkartır.

Kişiler peşinde koşmak yaşamın kötülük üretme kabiliyetini artıran en net yanıttır.

Bu yazının yazıldığı çağda yaşadığımız zorluğu başka birini arayarak çözümsüz bir arayış peşinde olduğumuz gerçeği haklılığı adeta haykırdığı halde insanların yine mesafeli bir duruşu tercih edecekler.

Döngüsel yaşam her olguyu tekrar ettirir.

Sürekli iyilik, sürekli kötülük yaşamın akışını uygun bir gidişat değildir.

Evrensel kurguyu yakaladığımız zaman üretilen titreşim ile yüksek kalitede bir çözünürlük bilinci ile hedefimiz iyiyi kötüye tercih ederek kötüyü iyiden ayrıştırabiliz ve dengesini sağlayabiliriz.

Kötülüğün iyiliğe, iyiliğin kötülüğe zarar vermediği bir denge arayışı bir ilkedir yüksek kalite çözünürlüklü farkındalık.

Aynı konuda farklı yaklaşım ve bakış açıları üretmek mümkündür.

Bu çeşitlilik olumlu bir durumdur. En geçerli olanı ortaya çıkartır.

Değişen çevre koşulları insanı zamanla üzerine ölü toprağı serilmiş bir atalete sürükler.

Organize bir saldırı çok büyük bir atalet üretir ki bu konuda toplumsal bilinçaltını okumak herkes için zorlaşır.

Çevreyi iyi algılayabilenler geçmiş ile bugün arasında ki farkı gören ihtiyacı ortaya çıkartır.

Ormanın içinde hiçbir ağaç ne kendisinin ne de diğer ağaçların farkında olmadığı bir durum düşünün toplumsal atalette işte böyle bir sorundur..

Kalabalıklar içinde kendisinin ne yaptığının ve kime hizmet ettiğinin farkında olmadan yaşamı tamamlayan insanlar gibi kaybolmayacak bir fark olarak kendini koruyabilmek becerisi.

Anlatıldığı kadar kelimeler ile dile döküldüğü kadar kolay değildir.

Oldu bitti olgular ile geçen yaşamın sayısız gözlemcisi olur ve hiçbiri bir şey göremez ise gerçek kendini daha büyük bir özen ile saklamaya ihtiyaç duymaz.

Göreni çıkartan çaba büyük bir körlük gerektirir.

Doğa mükemmel bir düzendir. İki ayaklı canlı kendini herşey zannedene kadar da bu durum böyleydi.

Üstüne üstlük bir de başka bir suçlu arama peşine düşen anlayış ile iyice içinden çıkılmaz hale geldi.

İnsanlığın bu haliyle bir sonuç üretmek haliyle kolay değildi.

Şeffaf olmak berrak bakışta ki samimiyette yaşar.

Ezilen canlıları ezen zihniyetten yana bir toplum içinde yaşamak bizden olması gerekenlerin bizden olmama kararlılıklarını ikna etmek konusunda direnç demektir.

Pislik olmaması gereken yerde bulunan neyse ona verilen genel bir addır.

Aitlik maddesel bir sahiplik olup aidiyet duygusu ise kendinden bir parça görme duygusudur. İki olgu aynı anlamlara gelmez.

Yaşamda bütün sorunlar madde ile mana bakışı arasında olgunlaşır.

Madde yaşamın zehrini mana panzehiri üretir. Denge bozulmadan yürütülebilir ise yaşam sorun üretmez.

Tapusu olan bir yaşam tapulu duygu düşünce ve acılar üretirken tapusu olmayan bir duygu manadan uzak bir yaşamın bilinçli sonucu olarak kendinizi bir anda içinde bulduk.

Bu değerimizi ne zaman kaybettiğinizi bile anlayamadık.

Sıradan olmak öbürsüleşmeme üretimce budama mevsimi zorda kalmaya başlayınca sırt sıvazlayarak sızma dönemini önlemek ayrı bir sıradan olmama çözünürlük kalitesine olan ihtiyacı artırdı.

Ortak etik bilinci geç kalınmış utanca yetişmemiş biraz daha zorlaştığı zamanlar ortaya çıkar.

Biraz daha doz aşımı bir yazı ile zorluk düzeyini yükseltmek ihtiyacı doğdu.

♾️▪️Önder Karaçay ▪️♾️