Yüksek İrtifa... Şiiri - Cesur Çulha

Yüksek irtifalı bir çift gözün
Işık hızında bir bakışının
ve işte o bakışın
Bir yüreği yakışının
hikayesidir...

İrtifası boy farkından değildir
bu bakışın...
tamamen nefretten kaynaklanan
bir yükseliş sebeptir irtifaya...
Hızı dünya saatleri ile ölçülemese de,
yıllar gibi gelmiştir makdule...
Makdulün
mağduriyetinin sebebi de yoktur oysa,
tamamen kendi suçu olduğunu düşünür bir an;
bozuntuya vermez ama,
yakmıştır bir kere yüreğini,
belli ki yakacaktır da...
Uçmağa varmanın en hazin bölgesinde,
sınır ihalinin sinir ihlaline sebebiyet verdiğini
hatırlayamaz;
sınır ihlali yapar yürek ülkesinin karasularında...
Kaç mil olduğunun farkına varmaz
gittiği yürek yolunun,
ama miller çekilmiştir gözlerine;
anlamaz ilk bakışta...

Kendi sükunetinde döner gerisin geri,
ne bir parça almıştır bu anlık kavgada,
ne de vermiştir...
Olan gözlerine olmuştur,
kör olmuştur özü, gözü, gönlü...
Her şeyde olduğu gibi
aldırmaz buna da...
Aldırsa iyi olacaktır aslında
...ki aslında aldıracaktır
ilk şoku atlattığında...
o kendi kendine çok uzun gelen anı
düşünür bir süre sonra;
düşünür o anlık kazanıp kaybettiklerini,
o bakışın derinliğini, kinini, nefretini...
Ve fakat sonradan buldukları
bunlar değildir bu bakışlarda...

Aslında haklıdır katil;
kin değildir o bakışlardaki;
sorudur sadece... soru...
cevap veremediği,
veremeyeceği lanet olası bir soruyu anlamaz...
Boş bırakmıştır
...ve geçememiştir sınavı, savaşı...
Ne denirse artık... Kaybetmiştir...
Bir dahaki sefere
daha sıkı hazırlanmak düşüncesiyle
terk eder alanı, fakat bu da olmayacaktır...
Yine hazırlıksız yakalanacaktır
ve yine kaybedecektir...

Kaybettikçe de
yazar bol üç noktalı müsveddelerine
bir yenisini daha ekleyecektir...