Kalabalıklar içinde bir yalnızdı ve;
Bir şairdi, demir atmıştı gecelere.
Loş geceleri kendine nasip saymıştı.
Gecenin mistizminden payını almıştı.
Ah geceler,vah geceler, yaman geceler.
Ket vurdu beynime, yedi aklımı cinler.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta