Gülüşümü beğenmem ama gülmeye bayılırım.
Bu yüzden gözlerinin etrafı mor olmalı,
ayının birinden iki sağlam yumruk yemişçesine.
Dudakların mavi,
yanakların kırmızı,
kulakların yeşil,
burnun sarı,
alnın da beyaz olmalı ki
sen uyurken alnına yazdığım keriz kelimesi nal gibi görünmeli o beyazlıkta.
Uyandığında curcuna kopmalı,
sen beni kovalarken 12 kişilik yemek masasını tavaf etmeliyiz.
Kafamı çevirip sana her baktığımda ahahahahaa,
-tipe baaağk!
diye basmalıyım koskocaman bir kahkahayı.
Asıl sen kendi tipine bak.
-deyip gülüşüme gülmelisin.
Aşkitom, herbib*kum, dadlum diye değil de,
Hacı, pislik, mikrop, tipsiz gibi iltifatlarla şımartmalıyım seni.
Aşk dememeliyiz buna.
Yüksek dozda sevda koymalıyız adını.
- Ve morfini fazlaca basıp kendimizden geçmeliyiz severken.
Kayıt Tarihi : 4.1.2012 18:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!