-Ölmeme az kaldı,diyorum.
Bu iç içe geçmiş sigaralar ve benim göğüslerimin yükselip alçalmasıyla sıkışan nefesim.
Alırken ciğerlerimi deşen oksijen,
Verdiğimde atmosferi parçalıyor karbondioksitim.
Sen,
İçime çektiğim mübarek nefes.
Sen,
İçimden attığım son durak yolcusu.
Sen,
Nereye gittiğini bilmeyen sokak kedisi.
Varlığında "Ateşle yaklaşmayınız"'a dönüşen,
Dönüşlü çatılarında düşürdüğün
Kırılan bir kemiğin sesine dönüşüyor nefesim.
Yaklaşma,
Ölüm tehlikesi yatıyor yerde bedenim.
İnceldiği yerden kopacak tuttuğun ellerim,
Tutma.
Ölmeme az kaldı, diyorum.
Git.
Ayakların şüphesiz ilerliyor yolda.
Geriliyor git gide aramıza bağlanan benden aldıkların,
Koparken tuttuğum ne varsa yüzüme vursun istiyorum.
Vuruyor.
Köşeyi dönüyorsun son kez görüyorum,
Son görüş
Son bakış acısı
Nakavt oluyorum.
Kayıt Tarihi : 8.7.2017 19:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!