İçimde susmak bilmeyen bir ses,” YAZ ” diyor.
Zamanı uzayan yolda akrep yelkovanı izliyor.
Perdeler çekilirken akşamın üzerine,
Dolunay şavkıyor gizemli rengiyle,
Özlemler büyüyor o büyülü güzellikte,
Yakan kıvılcımlar akıyor içime…
Tüm ihtişamıyla gülümsüyor dolunay
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
