Yüklerim Şiiri - Mehmet Cevat Yaşar

YÜKLERİM
Sönük lambalar
Perdeleri çekik pencereler
Cümle alem çekilmiş mahremine
Uyuyor biliyorum
Saat sabahın dördünü gördü
Yalnızlığım aldı başını bir başına yürüdü
Kurt uyur kuş uyur
Börtü böcek uyur
Ki puşt bile uyur
Bir ben uyanığım
Bir devriyeler
Birde sokaktaki aç köpekler
Benimse…
Yazma vaktim şiir vaktim
Sırtımda hançer Bahtım
Gövdemi kana bulayan Bahtım
Vebalı hüznüm
Ey tanrım!
Kaldır bu karanlık gök kubbeyi üstümden
Birazcık ta olsa ışığı göreyim
Isınsın yüreğim
Bu yalnızlıktan kurtulayım
Ey m.c.y !
Şairden bozma
Hamuru kederden yoğrulma
Ne kadar çırpınırsan çırpın
Bitmez yalnızlığın
Kabullen
Eyyupmusun ki sabrın
Yusufmusun ki açılsın gök kubben
Kabullen
Kaçıyorsun kederinden kaderinden
Sıyrılamazsın yüklerinden
Kabullen
Yüklerin yüklerin
Tamda kalp atışlarındır
Sen aslında taa… kendisisin yüklerinin
06.01.2021
M.C.Y