Yükler Şiiri - Emre Soydan

Yükler taşınır bir şekilde
Trenle taşınır
Palet palet taşınır
Kamyon kamyon karoserle
Ama taşınıverir bir şeklide
İster ki yükler hafif olsun
Hersey taşıyabildiği kadar yüklüdür
Belki bir papatyaya güneş yük
Belki de gökyüzüne karanlık
Olmasa yükler hafif
Neye yarardı onca varlık
Yoksa bindiği yerden beli bükülür
Sevginin yuvası dağılır
Aşkın şerbeti kaçar
Yükler ağır gelirse bir faniye
Dayanmaz bir saniye
Orta yerinden parçalanır mutluluklar
Gözleri şişer ağlamaktan duyguların
Mesele bitmek tükenmek
Mesele vefasızca sabretmek
Arkası gelmez dertlerin
Ama tasayabilmek yükleri
Bekletir insanı bir umuttur beklemek
Taşıyamasaydı insan acıları
İnsan olur muydu insan
Fikirlerini yüklemeseydi dertlerine
Ne farkı kalırdı kaldırımdaki taştan
Bırakın bırakın yüklerinizi limanlara
Bir mutluluk alın ömür boyu sürecek
Belki tek yükümüz taşımaktan da öteye
Cennet olurdur