Yüklen de Gel Şiiri - Meral Vurgun

bilmiyorlar
bilemezler canım
yeganeliğimiz bizim
ellerimizin hünerinde
yüreğimizin yağmurlarında gizli
başımız tek başına
bir gökyüzü bizim
kahrımızı mevsimler çeker
devinir toprak
börtü böcek kımıldar solucan
insan devinir
eller nasır, eller yumruk yumruk
kazmanın sapında eller
baltanın sapında eller
akar gelir oğul oğul
gölgemizde alem ısınır
orman yürür canım
birikir birikir yürür
allı morlu yangınlara yetişir bahar
imdatlara

yürek bu canım
ilk yazlar gibi sıcak
kolay ölmüyor
on arma saplanmış
kalbur gibi delik deşik
şimdi delirme zamanıdır ateşin
yüklen de gel
bilgeliğini kalabalıkların
çok eski savaşlardan kalma kan kokuları
dolduruken burunları
parmakları çürümüş kabzasında silahların
düzmece masal perileri
İblis’in süvarileri
kanlı elleriyle gezinir durur yaramızda tırnakları

sen yak meşaleni canım
dağlar /ovalar hasretimize düşmüş
biz Kerem gibi tutuşmuşuz
gümbür gümbür özgürlük şarkılarıyla
başımızda yaşamak aşkı
bizimdir bu umut
bu utku
bu yitip gitmişlik
kayıp saymışlar bizi
bir buzul çöl ötesindesin
sen
geç kalınmış vuslat gibi uzak
slüetini saklıyorum
gözüm kara
içime Nisan doluyor
fırtınanın çocukları krizantem
bu şimşekler, bu gökgürültüsü
bir öpüşlük güneş
çehresi gül
pençesi şahan
sen
canım ah bir bilsen

biz tekiz seninle
Tek...