Yüklem Şiiri - Kürşat Uçar

açtığım çeşmelerde senin saflığın
sıcak ekmek yoksunluğu
haftasonu sabahlarında
yokluğun...

bir daha hiç gelmeyecekmiş gibi giden elektrik
karanlığa gömülen şehir
tüm akşamları bizle paylaşan
bize hayatı yaşanılır kılan
bir mum misali gözlerin...

sen,o tümüyle yabancı ten
bunca ilaçken kanamaktan bile vazgeçen yaralara
o hep gitmeye niyetli olduğumuz şehirlerde,
bu defa kalmak geliyor ahire dek içimizden
içim sen oluyor
kalem sen
kelamıma yetmeyen yüklem
'ben'...