Hayata ne kadar çok anlamlar yükledik de, dönüşü olmadı bu düşlerimizin. Kimi sevdi kimi sevmedi bizi, satır aralarında görmedi kimse kanayan yürek izimizi. Titredik, kırıldık, acıdık. Acı çektik kimimiz kimsemiz olmadan. Yalnızlığımız çalım attı bize, kırıldı yüreğimizin telleri.
Yoktuk biz aslında, bazense çoktuk. Kimi için vardık kimi için hiç yoktuk. Sadece anladı bizi kırgın dizelerimiz. Ağladık dizelerimiz bizimle ağladı, güldük beraberdi attığımız kahkahalar.
Özlemlerimizi yazdık satırlara, yüklediğimiz anlamlar oldu buruk yokluğumuz. Sonra kırdık kalemleri, yaktık dizeleri, savurduk göklere serkeşçe bu kırgın dizeleri.
Tamamını Oku
