Tutumlu oldu; yine!
Sadece gerçekten öte
Duramaz; zannetti hayatı.
Kim bırakılmış; çareye?
Uyumlu karşı uymayana!
Keşfetti; yeniden insanı.
Davranışlar ona kadar
Yılmaz ki hep düşünce...
Zaten yalnızlık yolu
Ulaşınca yoka vardığı...
Kaybettiği değersiz
Kullanılınca önemi artan,
Kuşatılmış; her yanından.
Kayıt Tarihi : 29.8.2012 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!