Yukarıda Allah Var Şiiri - Suat Zobu

.

bizler

vatanı milleti canımızdan aziz bildik

bilirdik iyiyi kötüyü,

vatan millet dendi mi akan sular dururdu,

Müslümanlık, Türklük denince

kalbimiz başka vururdu..

..

Gün oldu taşa kazıdık destanımızı..

anayı babayı

bacıyı gardaşı unuttuk çoğu kez

ülkeyi yeğ tuttuk nazlı sevdamıza,

yârin hilal kaşına yazacağımız türküleri,

ay-yıldıza yazdık

ölümüne gittik çoğu kez yılmadık, yıkılmadık,

ölümüneydi mücadelemiz

vv

aa

tt

aa

nn dedik

bb

aa

yy

rr

aa

kk dedik

tt

oo

pp

rr

aa

kk dedik

candan aziz bildik..

kimse koparamaz bir yaprak dedik

.

..gün oldu saldırdılar,

...dağlara taşlara doluştular,

....gün oldu kırk şehit kaldırdı ülkem,

.....toprakla kucaklaştı alkana belenmiş albayraklı şehitler

......ana kucağına

.......yar kucağına kavuşmuşçasına

........toprağa düştü taze fidanlarımız..

.........gül kokulu cennette buluştular..

.

gün oldu alay ettiler kimliğimizle,

gün oldu aşağıladılar

öz yurdunda garip kaldı vatanın öz evlatları

gün oldu

alparslan’dan beri tırnağımızla aldığımız vatanı,

kazma kürekle,

yanık yürekle koruduk yedi düvele karşı

çanakkale’de

inönü’de

sakarya’da..

..

yemen çöllerinde,

viyana önlerinde sarıkamışın karında

anadolunun bağrında öldük, öldük, öldük..

ölüm bitiremedi bizi,

kıran giren ocaklarımız gene tüttü de;

şimdi ne olduk;

…

eskiden;

büyüğe saygımız, küçüğe sevgimiz vardı,

böyle gördük anadan atadan,

töremiz vardı yazılı olmayan anayasamız,

yazılmamış kanunlarımız

binlerce şehidimiz,

kızıl elma ülkümüz vardı,

yeminimiz vardı Allah’a, Kur-an’a

yeminimiz vardı Turan’a..

dava dedik, hak bildik,

eğilmedik,

dönenler oldu şafakta çıktığımız yoldan,

saflarımız boşalmadı asla,

eski bilmem neymiş dedirtmedik kendimize..

bezin eskisi olurdu,

eşyanın eskisi olurdu,

davanın eskisi olmazdı.

iktidar hırsımız,

makam arzumuz olmadı çok şükür,

üçe beşe bakmadık..

.

yukarıda Allah var,

Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nden başka,

hiçbir devlete vefa borcumuz yok şükür,

dünya bu;

dünya bu, giden gider kalan kalır,

kimse vazgeçilmez değil,

illaki yerini; biri gelir, alır..

dünya durur, Türklük durur,

gün gelir

saat onikiyi vurur..

bütün taşlar yerine oturur..

Suat Zobu

.