Yukarı bak! Dinle…
Kimsenin göremeyeceği kadar uzaklara,
Ruhuna dokunamayacakları kadar derince,
Gerçeklerden uzakta; rüyalarda bir yerde,
Seninle…
Seninle…
Ay ışığında kanatsız bir gece,
Sokaklarda intizarlar ağlaşır,
Bir yağmur ıslaklığında sevişince,
Bir kelebek olur gönül, uçar dolaşır.
Ve sessiz…
Uçsuz bucaksız bir yalnızlık benimkisi.
Anlayamıyorum,
Bir insan ruhu nasıl olurda vurulur,
Yetim bir çocuk misali; yalın ayak,
Yürürken sokaklarda; öyle,
Yitirip kendini; kendi içinde,
Belli ki güzel günlere inanıyordu.
Kayıt Tarihi : 17.1.2024 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!