Yukardan aşağı dizilmiş taşlar ,
Tüm ömrüm boyunca kemanin piyanoya sarıldığı gibi uyumla sarilabilecegim bir düş aradım kendime.
Aynı notanin aynı keskin virajinda kömürlü bir fotoğraf makinesinin kadrajinda kesismeliydi yolumuz.
Elinden tutacakken düş' ümün düşmemeliydim annemin dua dolu dilinden.
Doğduğum günden bu yana mora boyamaya çalıştığım bir gökyüzü,
Ve onun mavi inadı var,
Kuşlar ve yosunlarla hapsolduğum çokça bulutlu bu hücre evinde.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Insan en çok gidemediğinde yorulurmuş toprağım, evim.
Başı dizimde kedim.
Gidemediğim.
Ecel terim.
Ebedi dinlendiğim.
Merhaba değerli şair.
Hoş bir şiir dili. Sayfanıza uğramaktan mutlu oldum. Diğer şiirlerinizi de okumak isterdim. Diğer şiirlerinizde buluşmak dileğimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta