Yük Yaptım Sırtıma Şiiri - Zennehar Yılmaz

Nedenlerini aradığım yolların Tozuyla ıs tuttu ayaklarım Dermansızlığını yaşadım yılların Yorgunluğunu yük yaptım sırtıma Sebeplerimden kinayeleri çıkardım Uyumsuzluklar kalmış miras Kör kararlıklar aralarken her gece Yorgunluğunu yük yaptım sırtıma Ne kaldı ki semtimin sokaklarında Uzak adımlarım yakınlık bela getirdi Soluduğum hava bile farklı geldi Çaresizliği yük yaptım sırtıma Sırrı zahir olmuş yalan dünyanın Benliği ararken dermanı kaybetmişim Maksadı neydi yokluğundaki çarenin Lüzumsuz düşünceleri yük yaptım sırtıma Dayandım açılmayan kapılara anahtarı kayıp Tahrip etmek marifet değildi açabilmek için Sefayı da cefayı da bulsam ardında razıyım Yüreksiz adımları yük yaptım sırtıma