Yük Kabul Etmem... Şiiri - Mehmet Şahan

YÜK KABUL ETMEM

Dosttan gelen derdi sen büyük sanma,
Sırtıma sarsam da yük kabul etmem!
Dostluk Hakk’ın emri, onu yük sanma;
Sineme karsam da yük kabul etmem!

Dostluk gönül işi, insana hastır;
Gönülden gönüle dostluk esastır!
Gerçek kardeş olan dosta kısastır,
Kalbime sorsam da yük kabul etmem!

Fersah, fersah aşrı yollar kat etsem,
Yüz yıl geçse yine dostlar yâd etsem!
Engel tanımadan dost irşad etsem,
Kafamı yorsam da yük kabul etmem!

Dilde döküleni baldan sayarım,
Sitem etse bile halden sayarım!
Diken uzatsa da gülden sayarım,
Bağrıma vursam da yük kabul etmem!

Eğilen baş görsem sözüme düşer,
Ezilen kaş görsem gözüme düşer!
Süzülen yaş görsem özüme düşer,
Derine dalsam da yük kabul etmem!

Pir-î Fanî der ki; dost ise lisan,
Gönül pınarından beslenir insan!
Yüce Rabbim ecrin verir diyorsan,
Narına yansam da yük kabul etmem!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
19.01.2020 – İSTANBUL