Bitmiş bir ömrün en başındayım.
Her yanım yara bere içinde.
Her sözüm eksik.
Her yerim kuytu.
Ne sözümün eksiğini tamamlayacak bir harf,
Ne de kuytularımı aydınlatabilecek bir güneş var,
Bitmiş bir ömrün en başındayım.
İçim, bir çocuğun karaladığı resim kağıdı.
Dışım, ünlü bir ressamın tablosu.
Ve yol uzun.
Yara derin.
Yük ağır.
Zaman ise,
Akrebi olmayan bir saat gibi,
Hep kendi içinde,
Hep başına buyruk.
Bitmiş bir ömrün en başındayım.
Bütün hayallerimi gömdüm.
Bütün yarınlarımı çözdüm.
Ve yürüyorum,
Durmadan,
Sormadan,
Bitmiş bir ömrün,
Bitiş noktasına.
Dedim ya,
Yol uzun,
Yara derin,
Yük ağır...
Kayıt Tarihi : 21.2.2022 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bazı yükler çok ağırdır
![Volkan Sormaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/21/yuk-agir-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!