Yük Şiiri - İsa Aydoğan 3

Kalbimin en ücra köşeleri dahil
bertaraf olmuş yanlızlığım,
Taktığım maskeleri tek tek
düşüyor yüzümden.

Şimdi hüznün girdabına girip,
Savruluyorum dört duvarın tenhalığında.
Yine de çarpıp duvarlara
kanatmıyorum bedenimi.

Yollar tenha,
hüznüm yol kesen mutluluğumda.
Şimdi, tam şuan geceyle kol kola
kesip önümü,
Hesap soruyor bedenim gönlüme.

Kor içinde kaldı kalemim
Ağır yükler taşıyan şiirlerim,
Feragat istiyor benden.
Ki onlara bile ağır geldi bu yüküm...