Yük Şiiri - Veysel Soysal

Kendi kendime ağırım,
Bunun çoğu dert yüküdür.
Hem körüm, hem sağırım,
Yaşlılığın kart yüküdür.

Ülke derdi; sorunlarım
Ana-ata; şirinlerim,
Çocuklarım, torunlarım
Boynumuzun dört yüküdür.

Okulların sergileri
Dernekleri, dergileri
Devletimin vergileri
Her birisi mart yüküdür.

Siyasette yalan varken
Hükümette talan varken
Halk malını çalan varken
Doğru kalmak mert yüküdür.

Ömür boyu verip emek
Acı gerçek; sözü demek
Doğruluğu öğütlemek
Dilimizin virt yüküdür.

Veziroğlu soyguları,
Yitirilen saygıları
Siyasetin kaygıları
Semerimin sırt yüKüdür.

Duman gibi üste çöken
Çocuk vuran, kanlar döken
Devletimin benin büken
Kırk senelik kürt yüküdür.

Altmış biri geçti yaşım
Yavan oldu tatlı aşım
Turan için adak başım
Kutlu dava; kurt yüküdür.

Yönel hele bunu başar
Bereketle dolup taşar
Haseneler; zekat-aşar
Dinimizin şart yüküdür.

Hain diyor vicdani ret
Akla düştü bu melanet
Savunulacak memleket;
Vatan borcu; yurt yüküdür.

Yarın için takıntılar
İçtimai çöküntüler
Şu dünyalık sıkıntılar
Bu Veysi’nin fert yüküdür.