Yük Şiiri - Abdulvahap Ateş

Ben bana yük olalı,
Bakışlarım değişti.
'Ben'i sorgulayalı,
Fikirlerim çelişti.

Süzüldü birer,
Rol aldığım resimler,
Kopardıgım takvimler,
Bir sağnağa dönüştü.

Sermayemi yokladım,
Azığı ayıkladım,
Saçlarımı akladım,
Karlı kışa dönüştü.

Döndüm baktım ardıma,
Bir nefeslik yurduma,
Yapışan avurduma,
Bir bedbinlik üşüştü.

Tek kurtuluş ölümden,
Ölüp doğmak yeniden,
Bu bitmez hengameden,
Artık beynim uyuştu.