Güvercinim
bu kez beni de götür,
ulaştır olmam gereken yere...
Usandım bu 'mektup aşkları'ndan.
Yanıldım, hem belki üç dört kere...
Bu sefer beni de al götür.
Zarfın içindeyim
tam pulun altındayım...
Adresi doğru yazdım,
gönderen belli...
Çok mu ağır yükün?
Taşıyamaz mısın güvercinim?
Kanatlarını dinlendir bir yeşil dalda...
Yolun uzak...
Hep mavide uç...
Ama... fırtına yaklaşıyor,
dikkat, işin güç..!
.
Kayıt Tarihi : 25.9.2005 18:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SAHİCİ arkadaşım için bir not: Şiir diye yazıyorum bunları 35 senedir... Sözlük okudum bol bol, hala da okuyorum. Nazım ilk sevdalandığım şiirlerdendir. Şairlerin şairleri 'olmamışsın' şeklinde eleştrimesi hep tuhaf gelir bana. Ben böyle bir durumda 'anlayamdım' demeyi yeğlerim. Ama yine de başımın üstünde... çünkü en azından okudu! ! ! Bir de bazen çok naif sözler veya minimalist bir yaklaşımın altında derin duygulara çeken titrek ışıklı bir fener olabilir. BU yüzden şiirlerin 'altına' dikkatle bakmak gerek galiba... Ve şunu eklemek istiyorum ki 'hiçbir şiir, şairinden ÖTE okunabilmiş değildir' Yani o duyguyu yaşayan kadar anlamamız mümkün mü şiiri? ? ! ! Saygılar
Şiir diye yazdıkların
aslında sahici bakınca
pek de şiire benzemiyor...
Bence
Bu durumda şiir yazmayın
Sözlük okuyun
Ve
Bolca şiir...
Nazım okuyun örneğin....
Taşıyamaz mısın güvercinim?
İnşaallah emaneti sağ salim ulaştırır
tebrikler
TÜM YORUMLAR (3)