Yuhname Şiiri - İbrahim Sağır

Bu vatanda gençliğime,gencime,
Türlü türlü tuzak kuranlara yuh!
Bayrak, millet gibi bak direncime,
Set, baraj, sur, duvar örenlere yuh

Zalimleri putlaştırıp tapana,
Doğrulardan eğrilere sapana,
Uşak gibi susta durup yabana
Halkı cahil, bağnaz görenlere yuh.

Özden kopup taklit işe uyana,
Hak dururken batılılara kayana,
Kendi cevherini hiçe sayana,
Düşmanlardan akıl sorana yuh.

Millete bakış garazca kince,
Davranıp içerde hin oğlu hince,
Yurt dışına her çıkışta haince,
Oralarda beni yerenlere yuh.

Madaması geldi tafr’etti sustuk,
Yunan bakanıma küfretti sustuk,
Onlar şımardıkça biz sindik, pustuk,
Siyaset deyipte yoranlara yuh.

Toplanıp toplanıp taşlarlar bizi,
Teftiş eder eder haşlarlar bizi,
Her hâlü-kârda dışlarlar bizi,
Bu zillete boyun eğenlere yuh.

Partisi, medyası daha ne varsa,
Millete tepeden bakıp durursa,
Enkazımdan kapmak için bir parsa,
Hainlere destek verenlere yuh.

Bu vatanın nimetiyle yaşar da,
Devletimi gammazlarsa dışarıda,
Hileyle, bühtanla her hâlü-kârda,
Dürüstlere omuz vuranlara yuh.

Ayırmadan çoluk çocuk ve dedi,
Dağlarda, ovada, yolda caddede,
Suçsuza, masuma, asker Mehmet’e
Polisime tuzak kuranlara yuh.

Bunca yıldır bu vatan yaşarım,
Şöyle, böyle vardır elbet başarım,
Hâlâ anlamadım, hâlâ şaşarım,
Batı batı diyip duranlara yuh.