Korkmuyorum unutulmaktan,
Bir iz bırakmadan,
Ardımda;
Silinip gitmekten...
Beni hatırlatacak,
Gelecek nesillere;
İnançlarım kalacak...
Keder, endişe, ümitsizlik;
Bu dünyanın hayali,
Gürültünün önünde sonunda,
Ebediyyen yer alacak sessizlik...
Kahkahalarında korkularını,
Gizlediklerini sananlar;
Gülüşleri kadar,
Gülünç...!
Büküyorlar,
Sanki boyunlarını...
Ama bozar;
Onların da, gerçekler,
Oyunlarını...
Aşk, istikbal,
Üzerine kurulan hayal,
Ne tatlı,
Ne rahatlık verici insana...
Ey insan yücelmek istersen,
Buraklar hazır binilmeye;
Binsene...!
Kayıt Tarihi : 5.6.2004 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Sayıl](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/05/yucelmek2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!