Yüceliğe Koşu! .. Şiiri - Enver Özçağlayan

Bağladım kalemimi artık erteye,
Defterime bir damla gözyaşı düştü.
Ufuk hayallerimle baktım öteye,
Yarasalar kanıma tezden üşüştü.

Bizim kaderimize yatakta ölmek
Yazılmadı bilirim. Vardır görevim.
Bu kalem konuşacak, amaç yücelmek;
Şu cihan bahçem olsun, Türkiye evim.

Bir kez dursa ayağım, hayâlim yürür,
Ötüken'e varacak yola giderim.
Elimde kalemimle yazgımı sürür,
Durma Milletim haydi, Turan'a derim.

Turan Türk'ün bağlaşık kan ülküsüdür,
Turan Türk'ün yaklaşık can ülküsüdür,
Her Türk'ün dilinde bu türkü söylenir,
Bu türkü Türklüğün son öyküsüdür.

Ellerine arama başka eğlence,
Lâkin ülküne sarıl gündüz ve gece.
Türklük ve İslamiyet; kanın canındır,
Yaşadığın evrende bitimsiz yüce...

24.05.2015
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan